Nigdy mnie nie znałeś

LYRIC

Czuję, że powinnam być kimś. Jestem wilczycą w stadzie Półksiężyca w Kolorado i świat przecież musi mieć coś więcej do zaoferowania niż to, tylko że… tak często mówiono mi, że jestem nikim, że sama zaczynam w to wierzyć. Do diabła, nawet moja matka w to wierzy.

Mam osiemnaście lat – prawie. W przyszłym tygodniu, w moje urodziny, ukończę liceum jako prymus mojej klasy, ale gwarantuję, że tylko nauczyciele i syn alfy znają moje imię. Nauczyciele muszą wiedzieć, kim jestem. W końcu to oni byli odpowiedzialni za moją edukację przez ostatnie kilka lat.

Damien zaś prawdopodobnie nie zdawałby sobie sprawy z mojego istnienia, gdyby nie fakt, że od dwóch lat udzielam mu korepetycji, aby mógł ukończyć szkołę i dostać się do college’u dla alf, który wymaga doskonałych ocen. Jego ojciec, alfa, tak zarządził, ale przed tym wydawał się nie wiedzieć o moim istnieniu, dopóki nie okazało się, że jego drogi syn nie radzi sobie w szkole.

Teraz zamiast osobą, jestem bardziej narzędziem. Wykorzystują mnie, by Damien zdał.

Ale to nie ma znaczenia, jakie plany mam ja. Kiedy zapytałam, czy wataha pomoże mi opłacić czesne na studia, alfa powiedział mi, że fundusze watahy nie będą wykorzystywane do wysyłania wilków niskiej rangi na studia. Według niego to strata pieniędzy na wilka, który nadaje się tylko do prac domowych.

Moja matka oczywiście nigdy nie mówi nic w mojej obronie, mimo że musi jej w jakimś stopniu zależeć. Nigdy się nade mną nie znęcała, ale przez większość czasu zachowuje się tak, jakbym nie istniała. Czasami zastanawiam się, co jest gorsze.

Moja matka jest mądra i piękna. Długie blond włosy, niebieskie oczy. Ma krągłe ciało, o które doskonale dba. Jest prawdziwą towarzyszką alfy – jego boską towarzyszką, ale luną jest jego wybrana towarzyszka. Luna Diana pochodzi z silnego stada, w którym jej ojciec jest alfą.

Tydzień po tym, jak wybrał lunę Dianę na swoją towarzyszkę, poznał moją matkę, słabą wilczycę z małego stada, które zostało zaatakowane przez łotrów. Mój ojciec był alfą, który odpowiedział na ich wezwanie o pomoc. Udał się do stada Silver Crest i pomógł wyszkolić i wzmocnić stado do walki z łotrami.

Kiedy poznał moją matkę, alfa odkrył, że jest ona jego boską towarzyszką, więc naturalnie zabrał ją ze sobą i ulokował w małym domku, gdzie mógł być z nią, kiedy tylko jego wilk tego potrzebował.

Oczywiście luna Diana wiedziała. Więź między nią a alfą konsekwentnie ujawniała to, gdy zdradzał ją z moją matką. Nie mogę sobie wyobrazić, co czuła żyjąc w cieniu jego boskiej towarzyszki, dopóki do gry nie wkroczył los.

Niedługo po sprowadzeniu jej do stada, moja matka zaszła w ciążę. Luna również. Damien, mój przyrodni brat i dziedzic alfa, urodził się tydzień przede mną.

Dowiedziałam się prawdy o sobie, kiedy miałam dwanaście lat. Alfa Marco DeLong, przywódca stada Półksiężyca, spędził popołudnie na seksie z moją matką. Żadna z nich nie pamiętało, że byłam tego dnia w domu. Nie czułam się dobrze tego dnia, więc zostałam w swoim pokoju.

Po ich sesji namiętności alfa rozmawiał z moją matką o tym, że Damien pewnego dnia będzie silnym alfą i że powinien zmienić się wcześniej niż standardowo, z powodu bycia synem alfy. Usłyszałam, jak matka pyta, co myśli o mnie, a on się roześmiał.

„O niej? Christine, ona jest nikim! Będziesz miała szczęście, jeśli nasza córka w ogóle się zmieni! Jest słaba i głupia. Czasami zastanawiam się, czy ona naprawdę jest moim dzieckiem”.

Jego słowa doprowadziły moją matkę do płaczu. Nigdy by go nie zdradziła! Ale to potwierdziło moje podejrzenia. On był moim ojcem. W końcu luna mnie nie nienawidziła bez powodu – nadal nienawidzi. Nawet na mnie warczy.

Nie sądzę, żeby reszta stada wiedziała, ale widząc, jak alfa i luna mnie traktują, reszta stada podąża za tym. Nikt ze mną nie rozmawia, z wyjątkiem nauczycieli, którzy są do tego zobowiązani, i Damiena, który musi, jeśli chce mieć lepsze oceny.

Będziesz miała szczęście, jeśli nasza córka w ogóle się zmieni! ~Ha! Nawet teraz te słowa odbijają się echem w mojej głowie. Nie wie, że zmieniłam się w wilka kilka tygodni przed ich małą schadzką. To niespotykane. Po pierwsze, ponieważ jestem kobietą, a po drugie, ponieważ miałam być omegą. Ale nie jestem. Mam w sobie więcej alfy niż Damien, mój przyrodni brat.~

Nazywam się Lyric Johannes. Tutaj, jestem nikim. Człowiekiem-nikim.

Ale widzisz, znam sekret. Sekret alfy.~ Właściwie to sekret jego i mojej matki. Myślę, że to też mój sekret.~

Jestem bękartem – córką alfy.