Her Şey Seninle İlgili Değil

Jace Parker

DERS NAKLİ TALEP FORMU ~

Yok olmasını istercesine forma bakıyorum. Ben dersime dönmeden önceki kısa bir süre içinde bunu buraya bırakmış olmalıydı.

Özellikle dışarıda olacağım zamanı beklemiş olmalıydı ki sonra gelip benden tekrar kaçabilsindi.

Maya. Benim Maya'm.

hâlâ hatırladığım kadar güzel ama sadece iki yıl geçmesine rağmen inanılmaz derecede farklı görünüyor.

Tabi ki o zamanlar daha gençti ve bana hayrandı. Ama şimdi daha… Olgundu.

Eski sevgilim öylesine ortaya çıkıp profesörüm olduğunu iddia etseydi ve ben öğrenci olsaydım o kadar sakin kalamazdım.

Ama bana bakan o büyük kahverengi karacayı andıran gözleri, asla unutamayacağım gözler, aynıydılar. Benim Maya’mdı.

Ancak, makyaj ve saç bakımı ne kadar güzel olduğunu değiştireceğinden değil ama eskiden sabahları hazırlanmak için bir saat harcayan kızlardan biri olmasına rağmen, artık bunların hiçbirini yapmıyor gibi görünüyor.

Onu birkaç kere izlemişliğim vardı. Saçlarını özenle yapar, çok fazla makyaj yapmasa da makyaj için saatlerini harcardı. Ama onu izlemek hoşuma giderdi.

Şimdi, makyaj yapmıyor, gözlerinin altındaki koyu halkalar yüzünden hiç uyumuyor gibi görünüyor ve göbeği açık tişört, etek veya dar şort yerine kot pantolon üzerine bol kazak giyiyor.

Muhteşem vücudunu sergilemeyi severdi ki bu yüzden dikkatimi çekmişti. Fahişeye benzemiyordu. Asla benzemiyordu. Ve asla çaresiz değildi. Bana ilahi bir tanrıymışım gibi bakardı.

Ve bunu hak etmemiştim. Onu, korkak bir pislik gibi mesajla terk etmiştim ve hâlâ da öyleyim. Annemin sağlık durumu hayatımı bir düzene oturtmuş olsa da çok değiştiğimi söyleyemem.

Maya'yı tekrar görmek hissettiğim tüm o suçluluk duygusunu geri getirdi. Bu duyguyu derinlere gömmüştüm ama ne yaptığımı biliyordum. Onun, benim için önemli olmadığını, ilişkimizin bir anlamının olmadığını hissettirmek istememiştim.

Çünkü bir anlamı vardı. Benden dört yaş küçük olmasına rağmen, kendimi tamamen adadığım tek kız arkadaşımdı.

Bunun beni kötü adam, gönül avcısı, sevdiğini iddia ettiği kızları aldatmaktan kendini alamayan tipik popüler bir çocuk yaptığını biliyorum ama Maya’ya bunu hiç yapmadım. Maya ve ben esastık.

Ama dört yaş çok fazla. Özellikle de çok gençken ki hâlâ çok genciz.

Ama hayatımda gerçekleşen değişiklikler yüzünden, bir yıl içinde mezun olacakken, babam başka bir kadınla evlenip yeni bir üvey kardeşim olacakken Maya'yla aramdaki şeye son vermem gerektiğini düşünmüştüm.

Ayrılma şeklim daha korkakça olamazdı. Maya'yı bir daha gördüğümde bana gerçek bir şeytanmışım gibi bağıracağını ummuştum.

Ama bağırmadı. Sadece... Konuştu.

Şimdi de burada onun nakil talep formu elimde oturuyorum. İmzalamamı istiyor. Gözlerindeki yalvarışı görebiliyordum; benimle aynı derslikte olmaktan gerçekten tiksinmişti.

Ve sonra onu öptüm. Her şeyin orada ortadan gideceğini, başka hiçbir şeyin önemli olmayacağını, ona hiç zarar vermemiş olmamayı ve o dakika sadece orada var olabileceğimizi umarak öptüm.

Daha uzun olmasını isterdim, onu daha uzun süre tutmak. Dolgun pembe dudakları benim dudaklarımdayken. Tam hatırladığım gibi.

Dersim boyunca ve günün geri kalanında gizlice onu izledim. Doğru söylüyordu. Benim burada olmam onun dikkatini dağıtıyor ve o da benim dikkatimi dağıtıyordu.

O da beni etkiliyor; tahmin edebileceğinden çok daha fazla. Belki aramızdakilerin bitme şeklinden dolayı hissettiğim suçluluk yüzündendir ama bir kısmı ona olan aşkım yüzündendi. Onu sevdiğimi söylediğimde asla yalan söylemedim.

Ona hiç yalan söylemedim. Ama aramızda bir şeyin olmayacağını söyledim ve devam etmek istedim. Üniversiteden sonra babamdan ve yeni ailesinden uzaklaşmak istedim. Maya da o hayatın bir parçasıydı.

Maya'ya hayatını ve ailesini sormalıydım. Annesi öldükten sonra babası çok mesafeliydi, sürekli çalışırdı ve çok katıydı.

Benimle parti yaptığı ve gece aşırı benim evimde kaldığı için hararetli tartışmalara girerlerdi. Şimdi daha iyiler mi merak ediyorum.

Ona sormak istediğim, söylemek istediğim çok şey var ama artık özel hayatı hakkında bir şey sormak haddime değilmiş gibi hissediyorum.

Konuştuğumuzda sadece profesör ve öğrenci olmak istediğini açıkça belirtti.

Bugün onu izlerken kimseyle konuşmadı. Hatırladığım sosyal kelebek değil. Eski okulunda çok fazla arkadaşı vardı.

Şimdi, insanların onunla sohbet etmeye çalışmalarını izliyorum ve o onları tamamen görmezden geliyor. Dışarıdaki banktaki küçük köşesinde okuyor. Çok barışçıl bir şekilde. Çok güzel bir şekilde.

Bugün onun takipçisiydim. Muhtemelen önümüzdeki haftalarda da.

Hatta bazı erkekler onunla flört ediyordu ama o tamamen geçiştiriyordu. Ya şimdi sosyal sinyalleri anlamakta sorun yaşıyor ya da artık erkekleri, flört etmeyi ve sevmeyi umursamıyor.

Belki de hâlâ bende takılı kalmıştır. Gizliden gizliye öyle olmasını umuyorum. Öğrencim olmasına rağmen.

Ama formu imzalamalıyım. Böyle istiyor. Ama ben hep bencil biri oldum. Onu istiyorum. Onu görmek her şeyi geri getiriyor; sahip olduğumuz her şeyi, onunla hissettiğim her şeyi.

Elbette, Maya'dan sonra başka kızlarla birlikte oldum ama hiç Maya'ya karşı hissettiklerimi hissetmedim.

Sanırım dışa dönük olması yüzündendi. Benimle parti yapmak için evinden gizlice kaçardı ve masalarda dans etmeyi severdi. Bana striptiz yapmaya bayılırdı, çıplak yüzmeye bayılırdı, eğlenmeye bayılırdı.

Sanırım benden çok daha fazla büyüdü. Onunla eğlenmek istiyorum ve o, artık benimle hiçbir şey yapmak istemiyor.

Bana pislik ya da puşt deyin ama onun eskiden olduğu kızı özlüyorum. Bana verdiği heyecanı özlüyorum. Bunun üniversitede kalacağını düşünmüştüm ama bunlar hayatımın en güzel yıllarıydı.

Ve onun tekrar hayattan zevk almasını istiyorum.

İmzalayayım mı, imzalamayayım mı? Başka seçeneğim yok, değil mi? Zaten kabul edilmez. Geçerli bir sebep olmadıkça bu talepler nadiren kabul görür. Maya da kimseye nedenini söyleyecek değil.

Bunu bana yapmaz. Sadece bir yılı kalmışken gitmez.

Beni dalgınlığımdan alıp çıkaran bir kadın sesi, "Bay Parker,” diyor. Dersliğime geldiğini bile duymadım ama burada, flörtöz bir gülümsemeyle benim masamın önündeki masaya yaslanıyor.

Keşke Maya olsaydı. Ama ben Bay Parker’ım, profesörüm, yetişkinim ve bu profesör çok seksi.

"Merhaba, tanıştığımıza memnun oldum. Bütün gün sizi pek göremedim ve diğer tüm profesörler de sizi hoşlandılar. Ben Bridget. Bayan Wexler." ~

Bana evlenmediğini ve muhtemelen bekar olduğunu söylemek için "'Bayan" kısmını abartıyor.

Meşhur sırıtışlarımdan biriyle, "Jace,” diyerek karşılık veriyorum.

Gülümsemesi büyüyor ve dekoltesini daha fazla göstermek için gömleğini gelişigüzel bir şekilde ayarlıyor. Sarı saçları arkasından titriyor, fındık gözleri.

"Benimle bir şeyler içmek ister misiniz? İlk günler, özellikle de bir üniversitede en zor günler olabilir,” diyor.

"Bir içki iyi olurdu,” diye cevap veriyorum.

İhtiyacım da var. Maya artık beni istemiyor. hâlâ benden etkileniyor olabilir ama beni affetmeyecek; gözlerinde görebiliyorum. Değişmişti ve eğlenceye açık değildi. Ama benim bir şeye ihtiyacım var. Birine. Şimdi.

Bridget ile çıkıyorum ve arabamla arkasından takip ediyorum. Çok fazla içmeyi düşünmüyorum, sadece... Evine gitmeyi, onu tokmaklamayı sonra da ayrılmayı. Maya'dan sonra sloganım bu.

Daha fazla duygusal bağ olmayacak.

Ve beni evine davet etmesi için sadece bir içki yetti.

"Ah... Lanet olsun, Jace... Ah...." Üstüme binmişken inliyor, kalçasını her yönde oynatıyor. Ve ellerim de kalçasını acımasızca, hiddetle yukarı ve aşağı kaldırıp indiriyor.

İmzaladım. İmzalamamı istediği şeyi imzaladım. Bana karşı bu kadar soğuk olmasına kızgınım. Yaşadığımız onca şeyden sonra beni istememesine kızgınım.

Bridget'in vajinasına her bir vuruşum Maya yüzünden olan rahatsızlığımın bir başka parçası. Bugünkü konuşmamızın her anı beni öfkelendirmişti ve ben de öfkemi bu şekilde serbest bırakıyorum.

Bridget çalıştığım okulda profesör olduğu için bu, pek iyi bir şey değil ve bir de onu her gün göreceğim. Maya'yı her gün göreceğim.

Lanet olsun.