Strażak

MADISON

Wsuwał się we mnie szybko, czego zupełnie się nie spodziewałam. Syczałam gdy on wgryzał się w moją szyję.

Nie miałam się czego trzymać, moje ręce nie miały innego wyjścia, jak tylko opleść jego szyję, gdy podnosił mnie, przesuwając w górę i w dół. Ledwo mogłam oddychać, a moje zęby zatopiły się w jego ramieniu. Staliśmy się jednością.

Moje jęki stały się głośniejsze, gdy jego krocze naciskało na moją łechtaczkę, pocierając ją przy każdym pchnięciu. Uczucie jego twardości było lepsze, niż sobie wyobrażałam, a gdy jęknęłam jego imię, chichotał do mnie.

„Ciii, Madison!” rozkazał, stawiając mnie na nogi.

Drżałam, gdy usiadł na swoim miejscu, a następnie wciągnął mnie na swoje kolana. Chciwie wepchnęłam go w siebie, nie dbając już o to, kto może mnie usłyszeć. Rowan wpatrywał się we mnie, jego zielone oczy błyszczały, gdy rozpinał mi bluzkę.

Moje biodra wykręcały się w każdą możliwą stronę, mój orgazm pędził przez moje ciało, gdy jego wygłodniałe usta ucztowały na moich sutkach. Kiedy nastąpiła eksplozja, a moje uda ścisnęły jego ciało, stłumił moje niespójne przekleństwa, chwytając mnie za biodra.

„Rowan, mamy wezwanie!” rozległ się głos, więc podskoczyłam i ściągnęłam spódnicę, wciąż dysząc. Rowan naciągnął spodnie, wychylając się, by zawołać Stu.

„Już idę!” krzyknął Rowan, zerkając na mnie, gdy kończyłam zapinać koszulę. „Mads, musisz już iść. Przyjdę po pracy”.

Zeskoczył, podnosząc mnie za talię. Pocałował mnie mocno w usta i natychmiast zaczęliśmy dotykać się dłońmi.

„Grrr, idź, kobieto!”

Zapięłam koszulę i ściągnęłam włosy, wiążąc je gumką. Moje majtki były przemoczone i desperacko potrzebowałam prysznica.

Gdy zawyła syrena wozu strażackiego, zamknęłam za sobą drzwi samochodu. Oparłam się na siedzeniu, czując się podekscytowana.

Nie mogę się doczekać, aż znów go zobaczę.

Koniec