Masa 11

ELNORA

Siyah kapının önünde bekleyen iri yarı adam kalın, gür kaşlarını tedirgin edici bir biçimde çatarak, “Burası özel bir kulüp, hanımefendi,” dedi.

Elnora Marcy’nin gönderdiği adresi doğrulamak için bir adım geri çekilip sokağa baktı.

Bir kulüp için fazla göze çarpan bir yer olsa da doğru yerdi. Sokağa bir kez daha göz gezdirip korumalara döndü.

“Doğru yerde olduğuma eminim.”

Tamamen siyahlar içindeki diğer koruma, “Hanımefendi, adınız listede yoksa ya da şifreyi bilmiyorsanız içeri giremezsiniz,” dedi.

Hanımefendi mi? O kadar yaşlı mıyım?

Elnora elini beline koyup adama baktı. Artık kör randevulara çıkmak ya da Marcy’nin onu cinayete sürükleyebilecek randevular ayarlamasına izin vermek yoktu.

İstese çoktan bir taksi çağırıp bu utançtan kurtulabilecek olsa da aylardır çatı katından çıkmadığı için bu randevuya ihtiyacı vardı.

Marcy hem en eski arkadaşı hem de üniversiteden hemen sonra kurdukları siber güvenlik şirketinin ortağıydı. İyi bir arkadaş olmasının yanı sıra sadece kendi aşk hayatıyla meşgul olan annesinden çok daha ilgiliydi.

Elnora hayıflanarak, “Bu, bir kör randevu,” dedi.

Pişman olduğu bir randevu… Sırf Marcy bir süre ondan uzak dursun diye kabul ettiği, daha da önemlisi birikmiş stresini atmayı umut ettiği bir randevu...

Garip bir şekilde bu, korumaların da dikkatini çekmiş olmalı ki iki adam bir süre bakıştıktan sonra daha kısa olanı bir iPad çıkardı.

Bir süre oyalandıktan sonra diğer adama dönüp ağır, siyah kapıyı açmasını işaret etti.

Yamuk bir gülümsemeyle, “Akşamınızın tadını çıkarın, signorina,” diye eklemeyi ihmal etmedi.

İçeri girerken hafif müzik sesiyle irkilen Elnora, mavi ışıklı girişi geçtikten sonra bir odacı ile karşılaşana kadar temkinli adımlarla ilerledi.

Uzun boylu, sıska odacı homurdanmasına sebep olacak kadar kuşkulu bir bakış atarak, “Kör randevu için gelen kişi siz misiniz?” diye sordu.

Elnora karamel gölgeli saçlarını savurdu. Saçlarını bu geceye özel şekillendirebilmek için bir saatini harcamıştı bu yüzden kimsenin keyfini kaçırmasına izin veremezdi.

Kesif, yıllanmış viski kokusuyla karışık yanık puro kokularının geldiği odaya bakarak, “Beni masama götürür müsünüz?” dedi.

Odacının yanından geçip bir caz grubunun hafif, yumuşak bir müzik çaldığı platformlu odaya ilerledi.

Odacı kürsünün altından bir menü alıp bara yönelerek, “Bu taraftan, bayan,” dedi.

Belden oturtmalı, kırmızı bir elbise giymiş Elnora zarif adımlarla adamı takip etti. Burası loş sarı ışıkları, nostaljik mobilyaları, ceviz rengi duvarlarıyla tam bir centilmenler kulübüydü.

Şöminenin önündeki bir masaya ulaştıklarında buradan her şeyi görebildiğini fark etti. Özellikle de bardaki şık beyefendilerin onu nasıl süzdüğünü...

Odacı, “Masa on bir,” diye gülümsedi. “Garsonumuz birazdan sizinle ilgilenecek.”

Elnora saçlarını havalı bir biçimde savurup sandalyeye oturduktan sonra gurur duyduğu uzun, biçimli bacaklarını gösterecek şekilde bacak bacak üstüne attı.

Adam gittikten sonra etrafına bakındı. Platin sarısı saçlı şarkıcı dışında odadaki tek kadındı.

Bu düşünceyi bir kenara bırakıp siyah, deri kapaklı menüye dönerek işletmenin ismine baktı. l’Éclipse...

“L ne?” diye mırıldandı. Yanlış yerde miydi?

“Bir zamanlar bir DB4’üm vardı.”

Elnora başını kaldırıp konuşan kişiye bakınca gözlerine inanamadı. Karşısında insanın nefesini kesip kalbini hoplatacak kadar seksi bir adam vardı ve adamın çılgın, vahşi zevkler vadeden görüntüsü çok hoşuna gitti.

Ismarlama bir smokin giymiş adam gülümseyerek karşısına oturdu.

Elnora o büyüleyici, yeşil gözlerin sahibine bakarak, “Anlamadım? DB4 mü?” dedi.

“Bir görseniz! Aston Martin DB4 zaten bir klasikti ama yenilendikten sonra bambaşka bir şey oldu.”

Adam konuşmasını sürdürürken bacak bacak üstüne atıp smokininin kollarını ağzını sulandıran bir zarafetle düzeltti.

Elnora’yı süzerek, “Yine de sizin zarafetinizle asla kıyaslanamaz, belle,” deyince genç kadın kıpkırmızı oldu.

Kahretsin, adam beklediğinden çok daha muhteşem çıkmıştı. Bu kadar kusursuz, düzgün görünmek derhâl yasaklanmalıydı.

Teşekkürler, Marcy!

Adamın göz kamaştırıcı güzelliğini seyre dalmadan önce küçük bir kahkaha atıp elini saçlarının arasından geçirerek masaya yaslandı.

Adam elini uzatıp, “Mason,” dedi.

Elnora içini arzuyla yakan, sıcak eli hiç düşünmeden sıktı.

Mason’ın dolgun dudaklarındaki şehvetli gülümsemeyi görünce bu dudakların iyi geceler öpücüğü verirken ne kadar yumuşak olabileceklerini düşündü.

Mason düşüncelerini okuyormuş gibi gülümserken Elnora’nın çıplak tenini ısırdığını hayal ettiği inci gibi beyaz dişleri göründü.

Elnora elini geri çekip hafif bir iç çekişle başını salladı.

Mason çapkın bir gülümsemeyle, “Sanırım sizin bir adınız yok?” dedi.

Elnora küçük bir kahkaha atarak dudağını ısırırken bu adamın neden burada olduğunu merak ediyordu. İstese her kadını elde edebilecek bir adamdı. İçine kapanık bir sistem analisti onun için fazla yavan kalırdı. Bu adamın olayı ne?

“Elnora,” dedi.

Mason hâlâ onu çözmeye çalışıyormuş gibi kafa salladı.

Elnora garsonu görmek için etrafına bakındı. Bir iki kadeh sert viski bu randevuyu atlatmasına yardımcı olabilirdi. Belki de bir şişe istemeliydi çünkü adamın keskin bakışları kalbini deli gibi çarptırıyordu.

“Enfes...” Mason’ın yumuşak, iç gıcıklayıcı sesi ensesinde ulaşamadığı bir noktayı yalayıp geçti.

Kollarında, altında, üstünde ya da neresinde olduğu fark etmeksizin sınırsız, pervasız, tutku dolu bir gece geçirmeyi arzulayarak bacaklarını sıktı.

Onu deneyimlemek istiyordu. Yaşadıkları şey her neyse atlayıp bir an önce rahatlamalarını istiyordu.

Ancak Marcy’nin bunu başka bir kaçamağa dönüştürmemesi konusunda ısrar ettiğini hatırlayınca iç çekerek doğruldu. Hiç düşünmeden, karşılık beklemeden yaşanan ilişkilere alışkındı. Mason da bunun için iyi bir adaydı.

Buraya bunun için geldiği belliydi ama o… Gerçi o da bunu yapabilirdi ancak Marcy’den saklaması gerekiyordu ve bu, neredeyse imkânsızdı.

“İlginç bir yer seçmişsin,” dedi. “Buraya sık gelir misin?”

Mason, “Pek değil,” diye karşılık verdi. Ses tonundan detay vermeyeceği anlaşılıyordu.

Mason her zaman istediğini elde eden bir adam olmuştu. Kimi isterse onu alırdı ancak tamamen yabancı biriyle randevulaşmak karakterine aykırıydı.

Bir şey ima ediyormuşçasına, “Dışarı çıkalım,” derken bunun ne olduğunu anladığından eminmiş gibi gülümsedi.

Mason’dan ne kadar etkilendiğini belli etmek istemeyen Elnora bu teklifi duymazlıktan geldi.

“Sanırım kadınların ayaklarınıza kapanmasına alışkınsınız?”

Mason’ın gözleri iç ısıtan, yepyeni bir ateşle parladı. “Hiç de değil. Ben kadınımın gözü pek, yaramaz ve baskın olmasını tercih ederim.”

Akabinde, masaya yaslanıp hafifçe yaklaşarak tehlikeli bir bakışla gözlerinin içine baktı. Elnora o bakımlı, hafif kirli sakalına dokunmamak için kendini zor tuttu.

Onu merak ediyordu. Onu her şeyi unutturacak kadar sert, hızlı bir şekilde becermesi için her şeyini verebilirdi ama henüz değil…

Mason ayağa kalkıp yanına sokularak, “Seninle vakit geçirmek istiyorum, Elnora,” dedi.

Gülümseyerek elini uzattı. Elnora’nın elini avucuna koyduğunu hissettiğinde yukarı çekip gözlerine baktı. Adı dudaklarında sıcak bir fırına konmuş buz küpü gibi çıtırdamıştı.

Sonra eğilip o dolgun dudaklarını hafifçe kulağına değdirdi. Mason’ın parfümünün kokusuyla başı dönen Elnora pembe rujlu dudaklarını yaladı.

Mason, “En iyi şeyler tadına varmak içindir,” diye mırıldanırken nefesi sıcak tenini yaktı.