Alfa Kralın Melez Eşi

AsaLynn

199 yaşındayım ve hala çiftleşmedim. Dürüst olmak gerekirse Alfa kanıyla kaplı bir kurdun, 100-150 yıl sonra çiftleşecek olması oldukça nadirdir.

200 yıl kulağa oldukça eski gibi gelebilir ama insanlık yıllarımdayken, 20'li yaşlarımın başında gibi görünüyorum. Kadereşini asla bulamayan, sadece birer eş seçen kurtlar, normal kurtlardır.

Tarihte hiçbir zaman Alfa kanı olan bir dişi kurt, kader eşini bulmadan benim yaşlarıma erişmedi.Şimdi ise herkes bana gözleriyle acıyarak bakıyor.. Eğer doğum günümden önce eşimi bulamazsam asla gerçek bir eşim olmayacak.

Bu, Ay Tanrıçasının ne kadar da acımasız bir şakası.

Bir erkek kurt (alfa veya başka biri) ,200 yıl içinde ~kader~eşini bulamazsa, o zaman bir eş seçebilir ve yine de bu eşin gücünü, kuvvetini ve bağını elde edebilir.

Her ne kadar kader eşleriyle olacakları kadar güçlü olamayacak olsalar da. .

Alfa kanına sahip bir dişi kurt olarak böyle bir lüksüm yok. Doğum günüme kadar kader eşimi~bulamazsam, çiftleşme bağıyla asla kutsanamam.~

Bir eş seçebilir ve yine de biraz da olsa güçlenebilirim, ancak bağ asla kurulmayacak ve normal eşlerin sahip olduğu güçlü bağlantı hiçbir zaman benim için orada olmayacak.

Hiçbir kurt bağı olmayan bir eş istemez.

200. doğum günümden altı hafta sonra işte buradayım. Bu aptal toplantı için savaş odasında oturuyorum.

Bu toplantılara gitmekten her daim nefret etmişimdir, ancak alfanın ilk çocuğu olarak, bir sonraki kurbanları kim olursa olsun onları öldürmeye veya indirmeye dayalı planları nasıl tartıştıklarını dinlemeliyim.

Kurtların harika hayatı.

Kendime karşı dürüst olmam gerekirse onlara pek benzemiyorum. Ben şiddet yanlısı değilim. Her zaman utangaç, mesafeli ve diğer kurtlardan farklı olmuşumdur.

Kurt formumda avlandığım zamanlar dışında hiçbir zaman bir varlığı öldürmedim.

O zaman bile bunu hızlı ve merhametli bir şekilde yaptığımdan emin olurum. Öldürmekten ve işkence etmekten zevk alan savaşçılarla dolu bir sürüden geliyorum. Ben hiç onlar gibi olmadım.

Benim yaşımda olan diğer herkes gibi toplantılara, balolara ve partilere gitmektense, okumayı ya da yalnız olmayı tercih ederim.

Büyük bir sürüde büyürken, her zaman dikkatleri kendime çekmişimdir. Erkekler her daim benimle flört etmeye ve bana yaklaşmaya çalışırlar ama ben onları reddederim..

Gittiğim her yerde erkeklerin bana bir çeşit etmişim gibi bakmalarından nefret ediyorum. Erkekler iğrenç yaratıklar olabilirler ama yine de, kendi eşimi bulmayı gerçekten de çok isterim.

Babam, binlerce yıl önce yaratılan beş Kadim'den dördüncüsüdür. Aynı zamanda sürümüzün de alfası, Üç Ayakucu.

Beni her zaman eğitmiş ve onun gibi olacağımı umarak kendi yöntemlerimi kafama kazıdı. Ama işler hiçbir zaman tam olarak onun istediği gibi olmadı..

Bir savaşçı gibi dövüşebilirim. Yetmiş beş yaşıma geldiğim zaman sürüdeki diğer tüm kurtlardan daha güçlü ve daha hızlıydım, bu da benim bir ucube olarak nitelendirilmeme sebep oluyordu.

Kadınlar benim kadar güçlü olmamalı. Kimse beni anlamıyor ve bu beni garip hissettiriyor, bu yüzden babamın izin verdiği derecelerde kendimi, başkalarından uzak tutuyorum.

Annem Lilliana hakkında pek konuşmadığımı fark edebilirsiniz. Öz annem bana hamileyken komaya girmiş ve doğumum esnasında ölmüş.

Kimse ondan bahsetmez, babam bile.

Onu derin acısıyla yüzleştirmeye cesaret edemiyorum. Bunu gençken bir kez yaptım ve günlerce acımasız seviyede yoğun bir eğitimle, savaşçı olarak azarlandım.

O öldükten kısa bir süre sonra, babam ikinci bir şans eşiyle eşleşti ve iki çocukları daha oldu.

En küçük kız kardeşim Erin, şu anda 122 yaşında ve tabii ki eşi James'i buldu. Bir de kardeşim Gabriel var, 190 yaşında ve o da eşi Jessica’yı buldu..

Üvey annem Elena korkunç falan değil. O çok tatlı ve beni her zaman kendi çocuklarından biri gibi gördü, bunun için gerçekten çok minnettarım..

Bana hep garip bakıyor, diğer herkesin baktığı gibi. Nedenini bilmiyorum. Beni kardeşlerim gibi daha sosyal olmaya zorluyor ve "normal" olmamı istiyor, ama bu ben değilim.

Kurdum bile sosyal olmayışıma aldırmıyor, ki bu garip çünkü kurtlar çok aktif ve sevecen yaratıklardır.

Kurdumun adı Cypris. Diğerleri bana kurdunun aktif olması ve seninle çok konuşması gerektiğini söylüyor ama ben hayatım boyunca kurdumla sadece birkaç kez konuştum.

O çok gizemli ve dürüst olalım... O bir sürtük. Arada homurdandığı oluyor ama gerekmedikçe benimle asla konuşmuyor. Baş belası.

Kendimi ucube gibi hissetmem için daha fazla sebep.

Çok fazla şikayet edemem. Güçlü ve bağımsız olarak yetiştirildim. Ailem beni diğerleri kadar yakın olmasam bile seviyor ama sanırım tüm alfa aileleri böyledir.

Her şeyden çok çalışır ve eğitiriz. Her zaman başka bir savaş kapıdadır. Virajda her zaman başka bir ikilem bizi bekliyor olur, ama hey, en azından kitaplarım var.

Eski Yunan mitolojisini sonsuza dek okuyabilirim.