Aşkın Büyüsü

SKYLER

Bugün Alfa Ares geleceği için tüm sürüye bayram havası hâkimdi. Elbette köleler bu grubun haricindeydi.

Dün gece boyunca çalışmıştık. Gözüme bir damla uyku girmemişti.

Her gün malikânenin her köşesini tekrar tekrar temizlememiz ve hâlihazırda yıkanmış bulaşıkları gün boyunca iki kez yıkayıp kurutmamız gerekiyordu.

Alfa’nın yatak odasının son rötuşlarını yaparken rahat bir nefes aldım.

Şöminenin yeni yakılmış ve çatırdayan ateşinin başına oturdum.

Tenimi ısıtan ateş yanaklarımı gıdıklıyordu.

Yavaşça uzandım. Pelüş halının üzerinde eriyormuş gibi hissediyordum.

Birkaç dakikalığına gözlerimi kapatırsam belki biraz kendime gelirim, ~diye düşünerek efendiye ya da başka bir kurt adama yakalanmamak için dua ederken başımı elimin üstüne yasladım.

Ardından yorgun gözlerimi kapattım.

Daha ne olduğunu anlamadan Alfa’nın kalacağı yatak odasının zemininde uykuya dalmaya başladım.

Uykuyla daha fazla mücadele edemedim. Kendimi uykunun kollarına bıraktım.

***

Sessiz odada birinin beni izlediğine dair ürpertici bir hisle uyandım.

Kendimi efendinin tiz sesiyle azarlanmaya hazırladım.

Ama onun yerine karanlık ve derin bir ses duydum.

“Burada uyumamalısın,” dedi.

Sesin nereden geldiğini bulmak için arkamı döndüm.

Odanın köşesinde karanlık bir figür duruyordu. Yüzünü seçemiyor, sadece uzun boylu ve kaslı olduğunu görebiliyordum.

“Ben, ben…” diye kekeledim.

“Sus,” diye emretti. “Alfa’na itaatsizlik etmeye nasıl cüret edersin?”

Bir adım öne çıkarak es verdikten sonra bir adım daha attı.

Tam yüzünü görebileceğim kadar aydınlığa çıkacaktı ki uyandım.

Gözlerimi nefes nefese açtım. Sanki ciğerlerimde hava kalmamış da boğuluyormuşum gibi hissediyordum.

Adam biraz önce durduğunu sandığım köşede değildi.

Dışarıdaki güneş yavaş yavaş batıyordu.

“Sadece bir rüyaymış,” diyerek kendimi rahatlattım.

Biri, “Ne rüyası?” diye sordu.

Efendi kapının ağzında duruyordu. Alfa malikâneye varmak üzereyken beni yerde uyurken gördüğü için öfkeden küplere bindiğine şüphem yoktu.

“Kalk,” diye tısladı. “Alt kattaki acil toplantı için tüm kadın hizmetkârlara ihtiyaç var.”

***

Arkadaşlarımdan hizmetkâr Primrose, “Sence toplantı neyle ilgili?” diye sordu.

Omuz silkerek, “Hiçbir fikrim yok,” dedim.

Scarlette kimsenin duymaması için dikkatle, “Alfa’yla ilgili olduğuna eminim,” diye fısıldadı. “Geldi bile.”

Bunu duyduğum anda kalbim tekledi.

Biraz önce gördüğüm rüyayı düşününce ürperdim. Ne kadar çok düşünürsem o kadar gerçek gibi geliyordu.

Benimle konuşan gerçekten Alfa olabilir miydi?

Efendi, “Toplanın hanımlar!” diye emretti. “Acele edin!”

Efendinin etrafındaki tüm kadınların yüzünde dehşet ifadesi vardı. Efendinin iyi haber verdiği pek görülmemişti. En iyi ihtimalle bize daha çok iş yükleyecekti. En kötüsü ise…

Bunu düşünmek bile istemediğim için başımı iki yana salladım.

Efendi, “Alfa Ares’in ziyaret için malikânemize teşrif ettiğini biliyorsunuzdur,” diye lafa girdi.

Bunun üzerine herkes arasında mırıldanmaya başladı.

Efendi, “Kendisi özel bir istekte bulundu,” dedi. “Ona her gece bir hizmetkâr eşlik edecek.”

Odanın atmosferinin gerginleştiğini hissedebiliyordum. Boğucu derecede yoğundu.

Efendi, “Bu rolü üstlenecek şanslı hizmetkâr Alfa’nın her dediğini yapmak zorunda, aksi takdirde sonuçlarına katlanır,” diye devam etti.

Herkes birbirine bir şeyler fısıldadı. Bazıları benim gibi endişeliyken bazılarının yüzünde heyecanın izlerini görebiliyordum.

Efendi, “Sessizlik!” diye bağırdı.

Bunun üzerine odaya sessizlik çöktü.

Efendi bir kâse uzatarak, “Bu gece ona eşlik edecek kişiyi birazdan seçeceğim. Bunun içinde hepinizin isimleri var. İsmini çektiğim kişi geceyi Alfa Ares’le geçirecek,” dedi.

Efendi kâsenin içinden bir kâğıt parçası alıp onu açtı.

Derin bir nefes aldıktan sonra ismi okudu.