Kaderin Cilvesi

EMMA

Bir kurdun on sekiz yaşına geldiğinde yalnızca ant içerek sürü bağına katılması beklenmez, aynı zamanda nihayet eşini hissedebilmesi gerekir.

On sekizinci doğum günüme kadar günleri sayıyor, Ay Tanrıçası’nın mükemmel eşim olarak kimi seçeceğini umutsuzca merak ediyordum. Ne var ki beş yıl geçti ve benim hâlâ hiçbir şeyden haberim yok.

Umudumu yitirmek üzereyim. Benim yaşımdaki diğer kurtların neredeyse hepsi şimdiye kadar başkasıyla eşleşti ve yirmi dördüme yaklaşırken umudumu yitirmeye başlıyorum.

Önceleri, komşu sürülerden ne zaman ziyaretçimiz olsa ya da yazın bir toplantı yapılsa birileriyle tanışma şansını havada kapardım.

Şimdi ise hayal kırıklığından kaçınmak için mutfakta saklanmayı tercih ediyorum.

Ağabeyim Owen bu yaklaşımdan çok memnun; hatta son zamanlarda bana ilgi gösteren herkesi tehdit etmeye başlayacak kadar ileri gitti.

Neyse ki son zamanlarda böyle bir şey yaşanmadı; yine de gerilim arttıkça daha da korumacı davranıyor. Artık kader arkadaşımın onun için yeterince iyi olacağını bile sanmıyorum.

Belli bir süre geçti ve bir iki kişiden eş teklifi aldım; bir yandan umudumu kaybetsem de Ay Tanrıçası’nın bütün bunların arkasında bir nedeni olduğunu düşünerek kendimi rahatlatıyorum.

Dahası seçilmiş bir eşin kader eşini terk etmesini ya da aldatmasını ne engelleyebilir ki?

Birisinin hayatındaki tek kişi olmayı istemek çok mu kötü? Kaderinde sadece ve sadece senin için yazılmış birini istemek? Neden diğer pek çok kişi için durum böyleyken, bu benim için neden giderek daha da olanaksız hâle geliyor?

Demek istediğim, altmış yaşında bile kaderini bulan kişiler var ama tüm hayatınızı yapayalnız yaşadığınızı, en sonunda eşinizin başından beri orada bir yerde olduğunu ama onsuz çok fazla zaman kaybettiğinizi hayal edin.

Yine de kader eşimle hiç tanışmamaktansa bir gün geçirmeyi yeğlerim. Ne de olsa umduğunu değil, bulduğunu alırsın.

Elimde bu kadar boş vakit olduğu için, mutfak becerilerimi geliştirerek gerçek anlamda bir aşçılık eğitimine yatırım yapabildim.

Alfam bu konuda çok destek oldu (muhtemelen rahmetli annem bugüne kadarki en iyi şef olduğu için). Kendime güvenim arttıkça, yavaş yavaş sürünün mutfağının yönetimini devralmama izin verdi.

Yemek alışverişi betanın görevi olduğu için minnettarım. Sürünün betası olan babamın, yavru köpek bakışlarıma karşı zaafı olduğunu bilmek için diplomaya ihtiyacım yok.

Bu, annemin vefatından önce bana memnuniyetle öğrettiği şeylerden biriydi.

“Emma!” Mutfakta ocağa eğildiğim sırada, Alfamın gürleyen sesini duyunca irkilerek sıçradım.

Luna’nın gelecek haftaki doğum günü için karamele “İyi ki doğdun” şekli vermeye çalışıyorum çünkü karamel onun en sevdiği tatlı.

“Evet, Alfa?” Başımı eğerek konsantrasyonum bozulduğu için yeniden başlamam gerektiği gerçeğini kabul ediyorum.

Karamel yapımı atla deve değil elbette ama bir de üç yüz aç kurt için yemek hazırlarken yapmayı deneyin.

“Yarın misafirlerimiz gelecek, başka bir alfa. Güçlü bir izlenim bırakmak istiyorum. O yüzden senden en iyisini bekliyorum. Az bir zaman kaldığının farkındayım ama on beş kişi için yemek hazırlayabilir misin?”

Ağzım açık bir şekilde dinledim. Yarın akşama iki alfa ve on üç kişi için akşam yemeği mi?

En son başka bir sürü bizi ziyaret ettiğinde iki hafta önceden haberim vardı ve bir deneme yemeği bile yapmıştım. Temizlikçi Betty şu anda hasta olduğu için elimden geldiğince yardım ettiğim gerçeğini söylemiyorum bile.

“Evet, Alfa. Hemen bir sipariş verip hazırlanmaya başlayacağım.”

Yani, başka ne diyebilirim ki? O benim alfam ve o ne derse o olur. Beni buraya getirmek için yaptığı onca şeyden sonra onu hayal kırıklığına uğratmak istemem.

“Sana yardım etmeleri için birilerini yardıma çağıracağım.”

Gitmek üzere döndükten sonra, sanki bir şey eklemek istercesine bir an durakladı. “Ah, Emma? Hiçbir masraftan kaçınmayın. Yarın güçlü görünmemiz çok önemli.”

Geldiği gibi hızla gitti. Onu daha önce hiçbir yemek için bu kadar resmi olması bir yana, bu kadar endişeli görmemiştim.

Luna dışarıdayken gizlice mutfağa gelip, “Sizden en iyisini bekliyorum. Yapabilirsiniz,” gibi şeyler söylüyordu. Bu insanlar kim oluyordu da onu bu kadar kaygılandırıyordu?

Bu düşüncelerin pek verimli olmadığını fark ederek onları zihnimden savuşturdum.

Bir an önce yemek planını çıkarmaya başlamalıyım ki babamdan kilerdeki eksikleri sipariş etmesini isteyebileyim.

Hiçbir masraftan kaçınmayın. Evet, bunu gerçekten söylememeliydi. Bir süredir trüf yağı zulamı yenilemek için bahane arıyordum. Bundan daha iyi bir fırsat olabilir mi?

Havyar mı? Çok klişe ve dürüst olmak gerekirse hiçbir zaman pek sevdiğimi söyleyemem.

Elime özel bir yemek sunma fırsatı verildiğine göre, konuklarımı en iyi hünerlerimle şaşırtacağım.

Ancak yüksek kaliteli yemeklerde beni her zaman hayal kırıklığına uğratan şey, yedikten hemen sonra aç kalabilmenizdir.

Genelde —ve yarın da uygulayacağım— yöntemim şu: üst düzey malzemeleri ve sunumu, doyurucu yiyeceklerle karıştırmak. Karınları tok ama aynı zamanda cennette gibi hissetmelerini istiyorum.

Artık bir planım olduğuna göre, tüm mutfağı temizleme ritüelime başlayabilirim.

Böyle bir ziyafet için işe tertemiz bir mutfakla başlamam gerekiyor; çünkü çalışırken tüm tencere ve tavalar bir anda üzerime yığılıyor.

Temizlik yapmak aynı zamanda bana yemeklerimi ve onları hazırlamak için hangi ekipmanın en iyisi olacağı konusunda düşünme şansı veriyor.

Ay Tanrıçası adına, bu işin altından kalkabileceğimi umuyorum.