Kaderin Cilvesi

EMMA

Son yirmi dört saattir kim bilir neyle kaplıyım. Saçlarım artık kendi başına hareket ediyor ve işe başlarken giydiğim kıyafetler artık tanınmaz haldeler.

Tavalar üst üste dağ olmuş vaziyette ve sıcaklık giderek arttıkça yüzüm daha da kızarıyor.

Alfa söz verdiği gibi bana yardım etmeleri için bazı servis elemanlarını göndermişti ama onlara işi anlatmak, en az kendim yapmam kadar zamanımı alıyor.

Bu artık tek kişilik bir gösteri ve perde çok yakında açılacak. Umarım her şey yolunda gider.

Hâlâ eti pişirmem ve başlangıç için püre yapmam gerekiyor ve krem brülem henüz hazır değil bile.

İki saat kala, ucu ucuna yetişirken bu gece ölü gibi uyuyacağımın farkındayım. Kesinlikle bitkin durumdayım ve daha ana yemeğe bile başlamadım!

Ağabeyim beni kontrol etmek için birkaç kez aşağıya indi. Bunda şaşılacak bir şey yok ama işin tuhafı, en az Alfa kadar gergin görünmesi.

Benim gergin olmak için haklı bir sebebim var ama onlara ne oluyor?

Sürekli lavabonun üstündeki pencereden dışarı bakıp “arka kapının yağlanıp yağlanmadığını kontrol ediyor.” Elbette kimseyi kandıramaz. Giderek meraktan çatlıyorum.

Üçüncü ziyaretinden sonra, kuzuyu kızarttığım sırada servis yapan çocuklardan Derek’e kimin geleceğini bilip bilmediğini sordum.

Kuzuyu fazla kızartırsam tamamı kuruyabilir ama bu yemeği çoklu görev konusunda kendime güvenecek kadar çok kez yaptım.

Derek hâlâ bilmediğimi fark ettiğinde yüzünde şok ifadesi belirdi. Bunu ya yeni dişilerin ya da gerçekten önemli birinin geldiği şeklinde yorumluyorum. İkisi de Owen’ın davranışını açıklıyor.

“Kanlı Ay Sürüsü’nden Alfa Orion geliyor! Söylentilere göre geçen yıl Hilal Gülü Sürüsü’nü zorla ele geçirmiş ve kötü bir şöhreti var...”

Üst katta bir kapı kapandığı sırada Derek’in sesi fısıltıya dönüşürken tüylerim diken diken oldu. Başka bir sürüyü zorla ele geçirmek, bana kalırsa bir alfanın yapabileceği en alçakça şeylerden biri.

Hilal Gülü’nden sağ kurtulanlar dehşete düşmüş olmalı ve kalbim onlarla. Daha önce böyle bir ele geçirmenin sorunsuz gerçekleştiğini hiç duymamıştım. Çok ciddi sonuçlarını olmadığını umdum.

“Ne için kötü bir şöhreti var?” diye sordum tereddütle.

Sıkı bir teslim tarihinin ortasında hikâye dinlemenin iyi bir fikir olmadığını biliyorum ama kendimi hazırlamak için mümkün olduğunca çok şey bilmek istiyordum.

Ayrıca sürü risk altında olsaydı alfamız şimdiye kadar bizi uyarırdı, öyle değil mi?

“Sadece şunu belirteyim; ona en son bir şey vermeyi reddeden alfa, kafasını... ve birkaç uzvunu kaybetmiş.”

Derek birkaç örnek daha anlatırken yüzü soldu ve saatler sonra ben de ilk defa yanaklarımdaki sıcaklığın azaldığını hissettim.

Bütün bunları nereden biliyor? Bu Orion’u daha önce nasıl duymadım? Anlattığı bazı olaylar midemi bulandırmaya yetmişti.

Bu gece babamın yanında her zamanki yerimi almayacağım için birden sevindim.

Betty’nin yokluğunu telafi etmek için diğerleriyle birlikte servis yaparak masada onların tarafını kaptığımdan emin olmalıydım. Korktuğumdan değil, böyle bir yaratığa servis yapmak istemiyordum.

“Alfa’nın onu buraya davet ettiğine inanamıyorum,” dedim kendimi tutamayarak. Diğerlerinin de aynı fikirde olduğunu düşündüm.

Derek tekrar konuşmadan önce tereddüt etti; muhtemelen bir betanın kızının önünde ne kadar konuşması gerektiğinden emin değildi. Benden korkması için ona pek bir sebep vermiş sayılmazdım.

“Görünüşe göre davet edilmemiş, kendi isteğiyle gelmiş.”

Şok içinde, eti tutmak için kullandığım maşayı düşürdüğümde üzerime yağ sıçradı. Bugüne dek yanıklara alışmıştım ama şimdi dikkatsiz davranmanın kesinlikle sırası değildi. Zihinsel olarak kendimi azarladım.

Eğer davet edilmediyse neden buraya geliyor? diye düşündüm başımı sallayarak. Hayır, böyle düşünemem, şimdi değil. Dikkatim çok dağıldı ve hata yapma lüksüm yok.

Kollarımı bir havluya silip sakin bir yüz ifadesiyle Derek’e döndüm. “Sen gitsen iyi olur. Ceketin lekelenmiş. Alfa bu gece en iyi şekilde görünmemizi isteyecektir.”

Tezgâha yaslandığı yerden ceketinin koluna bulaşan unu gösterdim.

Muhtemelen bu kadar kısa sürede bu lekeden nasıl kurtulacağını bilemediği için yerinden sıçradı. Musluğu açarken onun bu tepkisine güldüm.

“Hamura dönüşmeden önce musluğun altında durula, sonra Camilla geri kalanını temizlemene yardım edebilir.”

Tanrıça aşkına, yıllar boyunca her üstüme un bulaştığında kenara bir kuruş ayırsaydım şimdiye kadar kendi restoranımı açmış olurdum. Ne yazık ki bu hâlâ bir hayalden ibaret ve sürümüz kendi kendini besleyemeyecek.

“Teşekkürler Emma,” dedi Derek sırıtarak. İşime dönerken ona el salladım.

Eğer Kanlı Ay Sürüsü Derek’in ima ettiği kadar kötü şöhretliyse onlara yemek konusunda şikâyet etmeleri için herhangi bir sebep vermek istemiyordum.

Bir yandan da fazla dikkat çekmenin iyi bir fikir olmadığını düşünüyorum. Övünmek gibi olmasın ama konu yemeklerim olunca genellikle çok fazla iltifat alıyorum.

Konuklardan birinin gelip şefi soracağı düşüncesi midemi altüst ediyor; kurdum da benim kadar kaygılı ve bu onun için alışılmadık bir durum.

Etrafta başka bir alfa olduğu için gergin olmalı ve onu suçladığımı söyleyemem.

Bu alfa kulağa kesinlikle korkunç geliyor. Konuklar gidene kadar dakikaları sayacağım.