Güzel Hata

Çoğu kadın için aşk ilk sırada, kariyer ikinci plandadır. Ama ben çoğu kadın değilim. 26 yaşındayken şirketimizdeki en genç pazarlama asistanıydım ve bu pozisyon için o kadar çok çalıştım ki küçük bir yıldönümünün bunun önüne geçmesine izin verecek değildim.

Beni yanlış anlamayın, Alden'ı seviyordum. Ve planlarımızı bozduğum için kendimi kötü hissettim. Ama biliyordum ki eğer beni gerçekten seviyorduysa, durumumu anlardı.

İş her şeyden önce gelir. Her zaman.

Kız arkadaşlarım güler ve bunun sadece "tam orgazm potansiyelimi" fark etmediğim için öyle olduğunu söylerlerdi. Coleen her zaman, "Kyla. Eğer gerçekten tatmin edilseydin; iş aklındaki en son şey olurdu." derdi.

Buna cevap olarak da dudak büküp kafamı sallardım. Coleen ve diğer kızlar hiçbir zaman anlamadılar. Seks mi? Aşk mı? Önceliğim bunlar değildi. Sorun bunun neresinde?

Ama itiraf ediyorum... Derinlerde bir yerde, aklımdan geçmişti. Ben neyi kaçırıyordum? Alden kötü bir partner olduğundan değildi. Alden tutkulu olmaktan çok pratikti.

İstikrar isteyen kariyerli bir kadın olarak ihtiyacım olan şey tam da buydu!

Peki geceleri Alden bana oral yaptığında... Neden neredeyse hiçbir şey hissetmiyordum? Neden içime her girdiğinde aklım müşteri değerlendirme raporlarına gidiyordu?

Benim sorunum neydi?! Yatak odasında işleri başlatan kişi neden ben olamıyor ve Alden’a ondan ne istediğimi söyleyemiyordum?

Önemi yok. Bu gece kendime söz verdim; bir kez olsun, Alden'a ve kendime ilişkimizin önemli olduğunu kanıtlayacaktım. Hayatının en iyi seksini yapacaktı.

“Bir kez olsun” dedim kendi kendime, ~“önce aşk gelsin, Kyla.”~

Alden buna değerdi.

Ya da ben öyle düşünmüştüm.

Alden'dan gelen mesajları tekrar tekrar okuduktan sonra bu yıldönümünün onun için ne kadar önemli olduğunu fark ettim ve patronum Bay Leach'i beni erken çıkarması için ikna etmeyi başardım. Alden'a eve geleceğimi söylemeyi düşündüm.

Ama ona sürpriz yapabilecekken neden söyleyeyim ki?

Eve dönerken en iyi arkadaşım Coleen ile buluştum ve bir iç çamaşırı mağazasına uğradık. Bulabildiğim en seksi külotu seçmeme yardım etti. Siyah danteldi ve tam da olması gerektiği yerde transparandı.

Kalem eteğimi üzerimden çıkardığımda Alden'ın yüzündeki ifadeyi görmek için sabırsızlanıyordum. Kendinden geçecekti.

Kasaya geldiğimizde çalışan, külotu çantaya koymak üzere paketlemeye başladı; ama ben kafamı sallayıp, "Paketlemeye gerek yok." dedim.

Kasiyer bir kaşını kaldırdı, imalı bir şekilde gülümsedi ve külotu olduğu gibi verdi.

Coleen’e veda edip neredeyse boş olan otobüse atlar atlamaz üstümdeki sıradan külotumu çıkardım ve seksi olanı giydim. Tabi soyunma odasında da giyebilirdim ama aynı derecede heyecan verici olmazdı.

Şimdi hazırdım. Olabildiğince hızlı bir şekilde eve gitmek için acele ediyor, kendimi saf bir beklenti içinde azıcık ıslanmış hissediyordum. ”Alden’a sakla.” dedim kendi kendime.

Otobüsten indim ve asansöre atladım; heyecanla dolmuş taşıyordum. Bütün gün çalışmaktan ve Bay Leach ile tartışmaktan yorgun düşmüş olsam da enerjimin yeniden yükseldiğini hissedebiliyordum.

Sevdiğim adama yapacağım her şeyi hayal ederken kendimi birdenbire çok heyecanlı ve edepsiz hissettim.

Asansör kapıları sonunda açıldığında evimize doğru koştum; Alden’ı düşünmek bile ağzımdan salyalar akmasına neden oluyordu.

Anahtarı çevirdim, kapıyı açtım ve çok seksi ve hınzır bir şekilde gülümsemeye başladım.

"Sürpriz, bebeğim!" diye haykırdım.

Ancak, asıl sürprizle karşılaşan bendim. Çünkü koridordan yatak odamıza adımımı attığımda, sevdiğim, üç yıldır birlikte olduğum, en sonunda ilk sıraya koyduğum adamı başka bir kadınla çırılçıplak buldum.

Ayakta kalakaldım; donmuştum ve öylesine bakıyordum, gözlerime inanmayı reddediyordum. Bu olamazdı. Bu bana olamazdı. Bu, filmlerdeki o sahnelerden biriydi, kanlı canlı gerçek hayattaki bir ihanet değil.

"Bebeğim." dedi heyecan içinde, "Tanrım, ben sanmıştım ki... burada olmaman gerekiyordu..."

"Bu. Ne. Böyle." diye bir fısıltı çıktı ağzımdan.

Sesim çıkmıyordu. Zar zor nefes alabiliyordum. Diğer kadın Alden’ın üstündeydi ve kovboy tarzı yapıyordu; arkasını dönüp bana baktı, irkilmişti.

"Sen." dedim, küplere binmiştim.

O, herhangi bir başka bir kadın değildi. O, Mallory Cornfield’dı. Üniversite boyunca en çok nefret ettiğim kızdı. Beni aldatabileceği onlarca kadın varken... O mu olmak zorundaydı?

Yaşadığım şokum yerini saf erimiş öfkeye bırakıyordu. Ellerim titredi. Dişlerim takırdadı. Geçen her saniyeyle gözlerimin daha da büyüdüğünü hissettim.

"Kyla, öyle değil." diye başladı.

"Çık dışarı, sürtük." dedim, buz gibi soğuk bir şekilde.

Mallory tereddüt etmedi. Alden'ın kasıklarından kaydı ve eşyalarını topladı; odadan kaçtı, travma geçirmiş gibi görünüyordu. Güzel. Hayatının geri kalanında bu utançla yaşamak zorunda olacağını umdum.

Hiçbir şeyin gördüklerimi gözlerimden silemeyeceğini biliyordum; bu kesindi.

"Bebeğim." dedi Alden, baksırını giyip ayağa kalktığında ve bana yaklaşırken, "Bunun üstesinden gelebiliriz. Sen ve ben, biz buna değer..."

"Bir adım daha atma."

Durdu. Hayatım boyunca kontrolün bu şekilde tamamen bende olmadığını hissetmemiştim. Sanki başka bir güç beni tümüyle ele geçirmişti ve benim tek yapabileceğim orada durup güçsüz bir şekilde izlemekti.

Alden, "Mallory, hiçbir şey ifade etmiyor." dedi. "Bana yakınlık gösteren oydu. Biz sadece kahve içiyor, sohbet ediyorduk. Sonra… Bir anda bir şey oldu... Sonrasında…"

Gözümü kırptım. O kaltağın adının anılması beni hayata döndürmüştü. Bir bacağımı kaldırdım ve topuklularımdan birini çıkardım. Alden kaşlarını çattı.

"Sen ne yap...?"

Sonra ayakkabıyı tüm gücümle suratına fırlattım. Suratını ıskalayıp lambayı devirdi; yere düşen lamba kırıldı.

"Tanrım, Kyla!" dedi bir adım geri atarak.

Suratını ıskaladığım için hayal kırıklığı yaşıyordum; sakince diğer bacağımı kaldırdım ve diğer topukluyu çıkardım.

"Hey, dur bir saniye."

Bu sefer ıskalamadım. Topuklum Alden’ın suratının tam ortasına geldi. Acı içinde eğilip burnunu tuttu.

"Aaaa! Ne yapıyorsun ya?!"

"Alden, beni dinle." dedim. "Bir günün var."

"Ne için bir gün?" dedi boğuk bir sesle; elleri hâlâ kırık burnunu kapatıyordu.

"Bütün eşyalarını toplayıp bu evi terk etmek için."

Gözleri büyüdü ve ellerini indirdi. Öne doğru bir adım attı.

"Lütfen Kyla." dedi gözyaşları içinde. "Pişman olacağımız bir şey yapmayalım..”

Ve o anda, bir şekilde o ana kadar bozulmadan tutmayı başardığım soğuk, sakin duruşum yıkılmaya başladı. Durumumuzun gerçekliği fırlatılmış bir topuklu gibi yüzüme çarptı. Boşa giden üç yıl. Bu şerefsiz için.

"Pişman mı?!" Boğuldum. "PİŞMAN MI?! Bana PİŞMANLIĞI mı anlatıyorsun?!"

"Kyla" dedi.

"Hayır. Senin daha fazla konuşmaya hakkın yok. Pişmanlıklardan bahsetmeye hakkın yok. Ya da aşktan. Sen mahvettin o işi. Bizi. Her şeyi. Bahsetmeye değer tek bir pişmanlık var. Seni sevdiğim için duyduğum pişmanlık."

Çıplak dizleri bükülecek gibiydi. Dudağı titriyordu. Sonunda anladı; bu, sondu.

"Bir gün." dedim, nefessiz ve fısıltı içinde.

Sonra arkamı döndüm ve yalınayak dışarı çıktım, arabama doğru yürüdüm. Bir saat sonra bir otele giriş yapıp yabancı bir yatağa oturana kadar gelmeyen gözyaşları o an akmaya başladı.

Ne kadar ağladım bilmiyorum ama ağlamayı bıraktığımda kendime bir söz verdim. Bir daha asla sevmeyecektim. Kariyerim her zaman önce gelecekti. Ben hayatta olduğum sürece hiçbir erkek benim üzerimde böyle bir güce sahip olmayacaktı.

Ta ki daha sonra öğreneceğim gibi, sözler hakkında bilmek gereken de budur.

Hiç kimse sözünü hiçbir zaman tutmaz.

***

ÜÇ AY SONRA...

Dışarı çıktığıma inanamıyordum. Evet, üç ay, seks yapmadan geçirmek için uzun bir süre. Ama Marc Jacobs topuklularımı giyerken düşünebildiğim tek şey Alden'a fırlattığım topuklu ayakkabılardı.

Bu nedenle de onu ve Mallory'yi o yatakta tekrar hatırladım. Hatırlayınca da o korkunç gece kafamın içinde tekrar tekrar oynadı.

Tanrım, bu anıyı hafızamdan nasıl silecektim? Kendimi işime adadım, tüm enerjimi müşterilerimize odakladım ve dikkatimi dağıtmak için elimden geleni yaptım. Buna rağmen, üç ay sonra, hâlâ canım yanıyordu.

Arkadaşlarım çözümün ne olduğunu bildiklerine eminlerdi. Oyun . Birkaç ay önce sıranın kısa zaman içinde bana geleceğini söyleseydiniz, size deli derdim.

Ama işte oradaydım, süsleniyordum; rastgele bir bara gidip rastgele bir yabancıyla seks yapmak üzereydim.

Ne zamandan beri tek gecelik ilişki bir sorunu çözer olmuş ki?

Bir taksi çağırdım ve gelmesini beklerken kendimi hazırladım. Kızlar oyun mu oynamak istiyordu? Peki, sorun değil. Ama bu oyunu onların kurallarına göre oynamak zorunda değildim.

Derin bir nefes alıp dışarı çıktım, gece için hazırdım. “Hiçbir erkek benim yatağıma giremeyecek.” dedim kendime. ~ “İmkânı yok.”~

Ama yakında öğreneceğim üzere gecenin başka planları vardı.