Gece Çökünce

Porno: Cinsel olmayan bir konunun duyusal veya sansasyonel yönlerini vurgulayan, okur ve izleyicilerde dürtüsel bir ilgi uyandırdığı kabul edilen televizyon programları, dergiler, kitaplar vb.

JASMINE

Odamdan dışarı bakarak, şeytan hâlâ burada mı yoksa çekip gitti mi, görmek için etrafı kolaçan ettim. Ayak sesleri dahil herhangi bir şey duymadığım için tehlikenin geçtiği sonucuna vardım.

Sırtımı dikleştirip doğruldum ve sütümü içmek için mutfağıma doğru yürüdüm.

“Öhöm. “

Durdum, şeytanı görmek için arkamı dönmeden önce bir saniyeliğine gözlerimi kapattım. Ona zoraki gülümseyerek puf koltuğa oturdum, hemen gitmeyeceğini biliyordum.

“Otursana; misafir gibi davranıyorsun.” Kanepeye oturup bana doğru döndü.

“Bana ne zaman ödeme yapacaksın?”

“Alex, meteliğe kurşun attığımı zaten biliyorsun. İşimi kaybettim. Banka hesabımda tek kuruş yok,” dedim kaşlarımı çatarak.

Böyle günler göreceğim ömrüm boyunca hiç aklıma gelmemişti.

İyi bir ücret karşılığında beslenme aşçısı olarak çalışıyordum ama baş yöneticim olan pislik, kendisiyle yatmazsam beni kovmakla tehdit etmişti. Onu ve masum karısını hatırlayarak irkildim.

O beni acımasızca kovamadan önce istifa etmiştim, bu da onun erkek egosunu alevlendirmişti. Başka bir iş bulamayayım diye elinden geleni ardına koymadı.

“Zaten üç ay bekledim. Para söz konusu olduğunda bir üç ay daha beklemeyeceğim. İşin varmış, yokmuş, umurumda değil.”

“Sana bir ay mühlet. Gelecek ayın sonuna kadar. Eğer parayı ödemezsen, borcunun karşılığı olarak dairene el koyacağım.”

Dairemden çıkarken onunla hiç ilgilenmedim. Ödemem gereken faturalara bakıp sızlandım. Hepsini ödeyecek param yoktu ve bu çok sinir bozucuydu.

Elimden gelen tek şey ağlamaktı.

Buzdolabı boştu, doldurmak gerekiyordu. Paramın anca yettiği hazır eriştelere bağımlı olmuştum. Neden onca ay para biriktirmemiştim sanki?

Çünkü tüm o kıyafetleri ve mücevherleri almaya çok meraklıydın.

Bir yerlerde telefonum çalmaya başladı. Arayıp buldum ve kapanmadan önce açtım.

“Alo. Buyrun, ben Jasmine Gibson.”

“Merhaba Bayan Gibson. Ben Iris. Sizi aradım, çünkü, ilgilenebileceğinizi düşündüğüm bir işimiz var hanımefendi,” dedi telefonun diğer ucundaki kadın.

Telefonu kulağımdan çektim ve arayanın kimliğini kontrol ettim. Spam bir arama değildi.

“Pekâlâ. Ne işiymiş bu?” diye sordum. Yeni iş pozisyonları için başvurduğumu hatırlamıyordum.

“Bayan Gibson, eğer müsaitseniz yüz yüze görüşebilir miyiz? Detayları o zaman açıklayacağım.”

“Elbette, bana yeri bildirin.”

Aramayı sonlandırır sonlandırmaz gizemli kadından bir mesaj aldım. Eğer durumum iyi olsaydı, aramayı sonlandırır ve oraya asla gitmezdim.

Ama maddi açıdan çaresiz bir durumdaydım.

Yüzümü yıkadım ve beyaz düğmeli gömleğimi giyip kot pantolonumun içine soktum. Kumral saçlarımı tarayıp tepeden bir atkuyruğu yaptım.

Doğal tonlardaki rujumu sürüp sarı sandaletlerimi giydikten sonra dairemden çıktım. Modayı ve dikkat çeken kıyafetleri severdim.

Buluşacağımız yer yaşadığım yerden çok uzakta değildi. Arabamda oraya gidip gelmeme yetecek kadar benzin vardı.

Mekâna vardığımda kadına mesaj attım ve oturup etrafı seyretmeye başladım, çünkü yapılacak tek şey buydu.

Çok geçmeden, şık kıyafetler giymiş minyon bir kadının oturduğum yere doğru yürüdüğünü gördüm. Giyim tarzı beni çok etkilemişti. Benim rahatlığıma kıyasla sofistike görünüyordu.

Elini uzattığında ayağa kalktım ve elini sıktım.

“Ben Iris. Geldiğinize sevindim,” dedi kıyafetlerime bakarak. Başını salladığında bunun onayladığı anlamına geldiğini düşündüm.

“Bir işe ihtiyacım olduğu için gelmek zorundaydım,” dediğimde tebessüm etti.

“Hakkınızdaki her şeyi biliyorum Bayan Gibson. Bu iş için sizi seçmemin nedeni iş tecrübeniz.” Oturup bacak bacak üstüne attı, benimle konuşurken dimdik oturuyordu.

Bu kadında merakımı celbeden bir şeyler vardı.

“Öncelikle, bu ne işi?”

“Çocuk bakımı.”

Kadına, sanki aklını kaçırmış gibi baktım.

“Üzgünüm ama sanırım beni başka biriyle karıştırdınız,” derken kalkmak için toparlanıyordum. Bana hafifçe gülümsedi, biraz meymenetsiz bir gülümsemeydi.

“Siz beslenme uzmanı bir aşçıydınız. Müdürünüz yüzünden işten ayrıldınız. Yirmi dört yaşındasınız, ilişkilerde iyi değilsiniz, tüm erkek arkadaşlarınız sakarlıklarınız yüzünden sizi terk etti.”

“Size uygun gördükleri adamla evlenmediğiniz için aileniz tarafından reddedildiniz. Ödenmesi gereken faturalar var ve hesap bakiyeniz ekside.”

Ağzım açık kaldı ve içimde bir öfke patladı.

Benim kişisel meselelerimi araştırmaya nasıl cüret ederdi?

“Bakın Bayan Iris, şu anda bir işim olmayabilir ve ödemem gereken faturalar olabilir. İhtiyacım olan işi bulacağım.”

“Birini gizlice takip etmek yasadışıdır. Buraya birine bebek bakıcılığı yapmak için gelmedim,” diye cevap verdim, ayağa kalkarak.

“Evet derseniz bir milyon dolar.” Yine şaşkınlıktan ağzım açık kaldı ve kadına baktım.

“Ne? Benimle dalga mı geçiyorsunuz? Bebek bakıcılığı için bir milyon dolar mı? Aklınızı mı kaçırdınız, yoksa beni aptal yerine mi koymaya çalışıyorsunuz? Bu bir şaka mı?”

Hayret içinde kadına baktım. Tüm bu olanları çeken bir kamera olup olmadığını anlamak için etrafıma bakındım.

Bu YouTube çocukları insanlara şaka yapacağız diye fazla ileri gidiyorlardı. YouTube'da birkaç şaka videosu görmüştüm.

“Ben ciddiyim Bayan Gibson. Sizi aptal yerine koymaya çalışmıyorum. Sizin bebek bakıcılığı dediğiniz şey, bebeğin beslenmesiyle ilgilenmeyi ve birkaç başka şeyi daha kapsıyor.”

“Mesela?”

“Eğer bu işe gönüllüyseniz, size diğer şeylerden de bahsedeceğim.”

Düşünüp taşındım. Hayatım boyunca hiç bir milyon dolar görmemiştim. O parayı kazanırsam artık çalışmak zorunda kalmazdım. Kolaylıkla kendi işimi kurabilirdim.

“Tamam,” diyerek kabul ettim. Çantasından bir dosya çıkarıp önüme koydu.

“Bu, yarından itibaren bebeğe sizin bakacağınızı belirten sözleşme. Bir yıl boyunca çocuğun yanında olmak zorundasınız.”

“Bebeğin olduğu yere taşınmanız gerekiyor. Bütün ilişkilerinizi bitirmeli, nereye gittiğinizi kimseye söylememelisiniz. Telefonunuzu da götüremezsiniz. Size yeni bir tane verilecek.”

“Ama kendi evimde kalamaz mıyım?”

“Her gün arabama atlayıp oraya gidebilirim.”

“Hayır, Bayan Gibson. Bu gizli bir mesele ve seyahat etmenizi istemiyoruz.” Dosyayı inceledim ve koşulları okudum.

“Tamam. Nereyi imzalamam gerekiyor?” Ayağa kalkmadan önce kâğıtları imzaladım.

“Şoförümüz yarın sabah evinizde olacak. Size onlar eşlik edecek. İhtiyacınız olan her şeyi yanınıza alın.”

Vedalaşıp arabayla evime doğru yola koyuldum, bir an önce kıyafetlerimi toplamam gerekiyordu.

İlişkimi bitirmemi gerektirecek kadar yakın olduğum kimse yoktu. İş yerinde birkaç arkadaşım vardı ama artık görüşmüyorduk. Dört erkekle çıkmıştım ama bu ilişkiler sadece birkaç hafta sürmüştü.

Benim yaşımdaki kızların yarısı evlenirken benim tek bir erkek arkadaşım bile olamıyordu işte. Hiç cinsel ilişkiye girmemiştim.

Kendimi kandırmak için, canım istediğinde porno videolar izliyordum. Mastürbasyon bile yapamıyordum, çünkü onun için bile fazlasıyla utangaçtım, berbat bir durumdu.

Yaşadığım ezik öpüşmeler, romanlarda okuduğum öpüşmelerin yanında hiçbir şeydi. Erotik romanlara ve BDSM romanlarına bayılıyordum.

Kıyafetlerimi ve diğer eşyalarımı elden geçirirken telefonum çalmaya başladı. Yaptığım işi bırakıp kıyafet yığını arasında telefonu aramaya başladım.

Gömleklerimin altında buldum. Cevap veremeden arama sona erdi. Kimin aradığına baktığımda Iris'in adını gördüm.

Geri aradım, telefonu açmasını beklerken bacaklarımı uzattım. “Alo, Bayan Gibson?”

“Merhaba, Iris.”

“Umarım sizi rahatsız etmiyorumdur Bayan Gibson, ama size söylemeyi unuttuğum birkaç şey daha var. Eğer müsaitseniz sizi şimdi bilgilendirebilirim,” dedi Iris.

“Tabii... Tabii... Sadece çantamı topluyordum. Rahat rahat konuşabilirim.”

“Peki, güzel. Şoför sabah dokuzda sizi alacak. Lütfen o saate kadar hazır olun. Dairenize geri dönemeyeceğiniz için önemli eşyalarınızı ve belgelerinizi almayı unutmayın. “

Iris'i dinlerken dudaklarımı emiyordum. 'Evimi ziyaret edemeyecek miyim? Bir kez bile mi?’

“Hımm, Iris. İstesem de evimi ziyaret edemeyecek miyim? Yani arada sırada ziyaret etmek isteyebilirim,” dedim.

“Anlıyorum Bayan Gibson ama kusura bakmayın. Sözleşmeyi imzaladık ve bazı gizli nedenlerden dolayı evinize gidemeyeceksiniz. Umarım bunu anlayışla karşılar ve önemli eşyalarınızı yanınıza alırsınız.”

“Peki tamam, Iris.”

Konuşma bittiği için aramayı sonlandıracağını düşündüm. “Sahi, lütfen kıyafetleriniz, önemli belgeleriniz ve eşyalarınız dışında başka bir şey taşımayın Bayan Gibson. İhtiyacınız olan her şey burada sağlanacak, hiçbir şey için endişelenmenize gerek yok.”

Görüşmeyi sonlandırırken kaşlarımı çattım, kafam karışmıştı. Bir yıl boyunca orada yaşayacaksam, kendime ait bir alanım olacağını ve kendi düzenimi kuracağımı sanmıştım.

Giysilerimle birlikte yanıma başka eşyalar da almayı planlamıştım, çünkü gizemli yerdeki düzenimi kurarken onlara ihtiyacım olacaktı. Şimdi ise sadece kıyafetlerimi yanıma almam gerekiyordu, yerde duran kıyafetlere bakarak iç çektim.

“Yatmadan önce şu işi halledelim,” dedim kendi kendime, yanımda duran

bezi kaldırırken.