Bulmak

SETH

Seth King sinirden dumanlar çıkarıyordu. Sürü evine yürüdü ve doğruca alfanın toplantı odasına yöneldi. Kapıyı hızla açtı ve bunu yaptığında çevresindekilerin yorgun bakışları onu karşıladı.

“Sınırı nasıl geçtiler?” diye gürledi.

Önünde duran tüm adamlar başlarını eğdiler ve gözlerini çevirdiler, alfalarıyla yüzleşemediler.

Kızgın bir kurt adam, her zaman dikkatli olunması gereken bir şeydi, ama söz konusu bir alfa olduğunda dikkatli olmamak için aptal olman gerekirdi.

“Devriyelerimizde zayıf bir nokta olmalı.” Nate, beta sürümü, konuşmaya cesaret eden ilk kişiydi.

“O zaman o zayıf noktayı bul.” Seth'in sesi artık daha sakindi, ama zar zor duyuluyordu.

O serseri piçler, kendi topraklarında neredeyse bir insana zarar veriyorlardı ve buna izin verilemezdi.

Sürüyü korumanın yanı sıra alfa, kendi topraklarındaki tüm insanların ve diğer yaratıkların da korunmasından sorumluydu.

Diğer kurtadamların kendi sahasına girip kendi bölgesinde insanlara zarar vermeye çalışması kabul edilemez bir şeydi.

“Muhafız şefi olarak, zayıf noktayı bulma görevi sana düşüyor Thatcher.” Söz konusu adama döndü ve kararmış gözlerini ona sabitledi.

“Evet, alfam” dedi yaşlı adam.

“İhraç edildin.”

Adam ayağa kalktı, verilen görevi gerçekleştirmek için hızla odadan çıktı.

“İkiniz ne yapacağınızı biliyorsunuz. Devriyeye katılın, gittiklerinden emin ol.” Geriye kalan iki adama bakmak için döndü: betası ve üçüncü komutana.

“Kızın, hala güvende olduğundan emin olmak için geri dönüyorum.”

İki adam birbirlerine bakarak bilindik bakışlar attılar, ama hiçbir şey söylemediler. Görevlerini yerine getirmek için ayrıldılar.

Seth, yalnız kalır kalmaz, derin bir nefes almadan öncesinde, homurdanarak odanın ortasında duran yuvarlak masaya yumruğunu indirdi.

Sonra, duvarın bir kısmının kilitli dolaplarla dolu olduğu sürü evinin arkasına doğru yürümeye başladı.

Boş bir tane buldu ve çabucak soyundu, kıyafetlerini dolaba yerleştirdi ve dolabı sıkıca kapattı.

Ardından son sürat koşmaya başladı, havaya sıçradı ve bir saniyeden fazla sürmeyen bir titremeyle artık insan değil, bir kurttu.

Pençeleri toprağı kazıyor, onu ileriye, insan kadınını bıraktığı yere geri itiyordu.

Gölgelerde kalarak, birinin gece geç saatlerde yürüyüşe çıkma ihtimaline karşı, kimseye görünmeyeceğinden emin oldu.

Kurt formunda olmak, aradığı her şeyi koklamasını kolaylaştırıyordu, zaten olağanüstü derecede gelişmiş olan duyuları kurt formundayken daha da güçlüydü.

Havayı kokladı, saldırgan kurt adamların kokusunun hiçbir yerde olmadığından emin oldu.

Binanın etrafında bir alan oluşturdu ve daha sonra - sürü zihninin bağlantısını kullanarak - betasının sesi, kafasında yankılanana kadar koştu.

”Her şey yolunda, Alfa. Etraf güvenli, haydutlardan iz yok.”

Binaya son bir bakış attıktan sonra rahatlamış bir şekilde iç çekti, sürü evine geri dönmeye koyuldu.

***

Seth, olaydan sonraki tüm gün boyunca endişeliydi. Hiç kimsenin sınırlarını geçemiyor olması gerekiyordu, özellikle de iki haydut, sahip olduğu alana kadar gelemiyor olmalıydı.

Günlük bilgilendirme için toplantı odasına gitti.

Bu sabah sürünün avukatı, üçüncü beta ve koruma şefiyle birlikte oradaydı. Seth oturduktan sonra, diğer adamlar da oturdu.

Seth, her kelimesinde bir alfanın otoritesini hissettirerek olan, “Bu toplantıyı bir emir oluşturmak için yapıyorum,” dedi.

“Dün gece bir patlama oldu,” diye başladı Nate.

Üçüncü komutan Gabriel, “Alanımıza iki haydut girdi,” diye devam etti.

“Zayıf nokta tespit edildi ve güvence altına alındı. Genel güvenlik de artırıldı. Onlar ya da diğerleri, alanı tekrar geçmeye çalışırlarsa diye; önümüzdeki birkaç hafta boyunca bu şekilde kalmaya devam edecek,” dedi.

Birilerinin, korumalarının yanından geçebiliyor olmalarına izin verdiği için kendine çok kızgındı. Muhafız şefi olarak bu onun gururuna bir darbe niteliğindeydi.

Bu, onun kadar saygı duyulan ve güvenilen biri için, söz konusu sürüdeki konumunu ortaya koyduracak türden bir şeydi.

“Güzel, çok güzel. İnsan da güvende,” dedi Seth, bir bacağını diğerinin üzerine atıp kollarını, kol dayama yerlerinde çaprazlayarak sandalyesinde arkasına yaslanırken.

Giderek daha da kötüleşiyor - yine de çizgiyi aşmaya devam ediyor olsalar da, her zaman ulaşabileceğimiz yerlerdeler.” Hepsinin hissettiği hayal kırıklığı, Nate'in sesinden anlaşılıyordu.

“Ne yapacağız Alfa?” Gabriel sordu ve tüm gözler Seth'in üzerine çevrildi.

Cevabını dikkatlice değerlendirirken kaşları arasında bir kırışıklık oluştu.

“Bekliyoruz. Umarım yorulurlar ve yeni av alanlarına geçerler. Eğer peşlerinden gidersek ya da Alfa Caleb'in bölgesine sürülürsek, bir risk haline geliriz ve bu da savaş anlamına gelir.”

Bu yüzden dışarıdaki saldırganların, herhangi bir kimseye saldıracak kadar yakınlaşmalarını beklemeye ve yakınlaştıkları zaman da, tehditi ortadan kaldırmaya ya da basitçe ayrılmalarını sağlamaya karar verildi.

Toplantıdan sonra grup, diğerleri gittikten sonra Seth'le kalan Nate hariç, bireysel görevleriyle ilgilenmek için dağıldı.

Seth, beta sürümünün yüzündeki ifadeyi gördükten sonra “Dışarı” dedi.

“Gabriel ve ben konuşuyorduk da,” diye konuşmaya başladı.

Seth sorgulayan türden bir kaş kaldırdı. “Ve?”

“Peki, o mu?” diye sordu sonunda.

Seth yumuşak bir nefes verdi ve elini yüzüne uzattı.

“Bilemiyorum. Belki de.”

***

O günün ilerleyen saatlerinde Seth, kızın çalıştığı yer olduğu anlaşılan kitapçıda, kızın kokusunu aldı.

Bir gece önce onunla yakın karşılaşması düşünüldüğünde, bu oldukça kolay olmuştu. Vanilya ve bal kokusu zihninde hâlâ berraktı.

Yakınında durdu, onu merakla izledi. Eve yürürken onu takip etti, daha fazla davetsiz misafirin belirmesi durumuna karşı, tüm keskin duyuları yüksek hassasiyetteydi.

Kızın belirgin rahatsızlığı ve sinirlerinin gerginliği, gölgeler içerisinden çıkıp onu rahatlatmaya, kaşlarının arasındaki kıvrımı düzeltmeye ve ona artık güvende olduğunu söylemek istemesine neden oldu.

Bu insanın, dikkatini nasıl bu denli çekebildiğini merak ederek sürü evine geri dönmeden önce, önceki gece olduğu gibi, güvenli bir şekilde eve varmasını bekledi.

Ondan önce başkalarını kurtarmak zorundaydı, ama daha önce kimse onu bu kadar koruyucu rolünde hissettirmemişti.

***

Ertesi hafta, ne kadar ayrılacak vakti olmuşsa bu zamanı, kızı izlemeye devam etmeye ayırdı.

Kendisine, bu yaptıklarını, sadece travmatik bir deneyimden sonra onun iyi olduğundan emin olmak için yaptığını söyleyip durdu - aynı şeyi başka bir insan için de yapacağını.

Ama beta ve üçüncü de onun gibi bu durumun, bundan çok daha fazlasına bir işaret olabileceğinden şüpheleniyordu.

***

Ertesi Cuma, birkaç göçebe vampir kasabadan geçiyordu. İzin için başvurmuşlardı ve kurtların topraklarından beslenmemeye söz verdikleri sürece geçiş izinleri verilmişti.

Bu durum Seth'in, giderek daha huzursuz hissetmesine neden olmuştu ve nihayet günü geldiğinde, kendisini onu daha da yakından izlerken buldu.

Onun iş yerine gitmiş ve güvenli bir mesafede nöbet tutmuş, iş bitimi kızı evine kadar takip etmişti.

Kız orada öylece oturmuş, bir bankta kitap okuyordu, yaptığı işte tamamen kaybolmuş gözüküyordu.

Kendi davranışlarına daha yakından bakılırsa, tam bir sürüngen gibi gözüktüğünü biliyordu. Bu noktada kelimenin tam anlamıyla bu kadını takip ediyordu.

Eğer kız, onu takip ettiğini bilseydi, kesinlikle çıldırırdı, bundan emindi.

Seth havayı kokladı ve vampirlerin kokusunu aldı. Vücudu bir an için sertleşti ve gözleri, kitap okumaya dalmış kadına doğru hızla döndü. Çok yakındılar.

Yürümeye başladı ve kendini koşmamaya zorladı. Karşısındaki bankta konumlandı, gerekli bir durumda onu savunmaya tamamen hazırdı.

Nate'in ona tekrar mesaj ayıp atmadığını kontrol etmek için telefonunu çıkardı, zihin bağlantısı yalnızca kurt formlarındayken işe yarıyordu.

Mesajlaşma, insan formlarındayken uzun mesafeli iletişim araçlarıydı.

Kalp atışlarının hızlandığını duydu ve ona baktığında sadece kızın ona baktığını, o mavi gözlerinde bir merak ya da merak izi gibi bir şeyin olduğunu gördü.

Kız, ona bakarken yakalandığını fark ettiğinde kafasını çabucak aşağıya indirdi ve Seth yanaklarında bir kızarma belirtisi gördü. Dikkatini tekrar telefonuna vermeden önce gülümsemesini bastırdı.

Nate ona vampirler hakkında son bilgileri veriyordu. Aptalca bir şey denemediklerinden emin olmak için birkaç koruma, onları takip ediyordu.

Görünüşe göre vampirlerin, Pinewood Vadisi'nin, Kral Sürüsü'nün kurt adamlara ait olmasından öncesinde, bu bölgeyle alakalı duygusal bağları vardı.

Birkaç bölgede durmuşlardı, ama neyse ki otuz dakika kadar sonrasında, tekrar kendi bölgesinden çıktıklarına dair bir mesaj aldı.

Bu otuz dakika boyunca Seth bir karar vermişti. Şüphelerinin doğru olup olmadığını öğrenmenin tek bir yolu vardı.

Ayağa kalktı ve tereddüt içerisinde, bankta oturan kadına doğru yürüdü ve sonra onun yanındaki başka bir banka oturdu.