Yıllar Sonra

ZANE

Gerçekten mutluydum. Minnesota’daki Camp Young’da alfa eğitimine gitmeden önce okulun bitmesine sadece iki hafta kalmıştı. Zamanımın çoğunu arkadaşlarımla ve Mariah ile geçiriyordum.

Onunla eşleşeceğimizi umuyordum ama ben dönene kadar bunu öğrenemeyecektik. On sekizinci doğum gününe daha iki ay vardı.

Sıradan bir gündü. Mutfaktaki küçük omega kafeteryaya girene kadar her şey yolundaydı. Kokusunu hemen aldım. Elma şarabı gibi kokuyordu ve sarhoş ediciydi.

Onu görmezden gelmeye çalıştım ve çoğunlukla da başardım ama Mariah gelip kollarını bana dolayınca dikkatim dağıldı.

Bunun ne anlama geldiğini biliyordum. O küçük, önemsiz omega benim eşimdi. Ama onu lunam olarak kabul edecek değildim. Onun icabına bakmam gerekiyordu, hem de hemen.

Mariah ve arkadaşlarımı kafeteryada bırakıp onu aramaya gittim. Dışarıda oturuyordu. Yaklaşırken kendimi durdurmak zorunda kaldım.

Eş çekimi kuvvetliydi; kurdumun eşi için sızlanarak volta attığını hissedebiliyordum. O kadar güzel kokuyordu ki… Kokusu tüm duyularımı yıkıp geçiyordu. Tek yapabildiğim öylece durmaktı.

“Sen,” diyebildim o an. Derin ela gözleriyle bana baktığında, kurdum neredeyse kendini kaybediyordu.

“Ella, biz eş değiliz,” dedim. Bunu yalnızca ona değil, kurduma da söylemiştim. Kurdum kafamın içinde ulumaya başladı; kontrolü ele almak için savaşıyordu.

Onu okulda reddetmeye çalıştığımda Mariah’nın grubu tarafından engellenmiştik. Ella eziğin tekiydi ama onu kalabalığın önünde reddederek aşağılayacak yüreğe sahip değildim. Bunu daha sonra yapmaya karar vermiştim.

Neyse ki onu okuldan sonra sürü binasında buldum. Sophie’yle birlikte mutfakta çalışıyordu.

“Ella’yla biraz konuşmam lazım,” dedim. Tam anlamıyla izin istememiştim. Sophie başıyla onayladığında Ella’yı mutfak koridorunun sonundaki boş odalardan birine götürdüm.

İçeri girdiğimde derin bir nefes aldım. Onu reddettiğimde ne olacağını bilmiyordum. Yine de eş çekimi kontrolden çıkmadan önce bunu yapmam gerekiyordu.

Arkamı dönüp masaya yaslandım. Dik durmadan önce bir dakika boyunca ona baktım. İşte başlıyoruz...

“Ben, Zane Davis, seni, Ella Matthews, eşim olarak reddediyorum.”

Yüzündeki acıyı görebiliyordum. İnledi ve gözyaşları yanaklarından aşağı süzülürken yere yığıldı.

Kendimi çok kötü hissettim; söylediğimi derhal geri almak istedim. Kurdum kafamın içinde uluyarak durumu düzeltmem için bana yalvarıyordu.

Ayağa kalkmadan önce Ella’nın derin bir nefes aldığını gördüm. Gözyaşları hâlâ yanaklarından süzülüyordu. “Ben, Ella Matthews, reddini kabul ediyorum.”

Masayı sıkıca tutup hafifçe eğilerek alçak bir sesle hırıldadım. Kurdum da acı içinde uludu; bu durum ikimizin de içini parçalıyordu. Canımın bu kadar yanacağını tahmin etmemiştim.

Ella odadan çıkarak beni orada yalnız bıraktı. Duyamayacağından emin olduğumda tuttuğum nefesimi nihayet vererek dizlerimin üzerine çöktüm.

Hayatımda hiç bu kadar büyük bir acı hissetmemiştim. Ama artık bitmişti. Artık eğitimden eve döndüğümde Mariah’yı seçip onu lunam yapmayı dört gözle bekleyebilirdim.

Kendimi toparlayıp odadan çıkarak biraz stres atmak için eğitim alanına doğru ilerledim. En azından sona erdiğine seviniyordum.